Chomik syryjski

Cechy ogólne

Chomik syryjski jest mniejszy od chomika europejskiego. Waży od 120g (osobniki dziko żyjące) do 160g (osobniki trzymane w laboratoriach oraz trzymane jako zwierzęta domowe). Chomik trzymany w niewoli nie powinien być ani zbyt gruby – kształt walca – ani zbyt chudy – gdy widać im przez skórę kosteczki. Chomik o odpowiedniej masie ciała powinien mieć krępą budowę ciała, a przy bieganiu powinno dać się zauważyć linię talii. Chomik syryjski osiąga 15 do 18 cm długości, natomiast długość ogona wynosi około 8 mm. Temperatura ciała tych zwierząt osiąga 36,8 do 38ºC. Oddychają z prędkością 35 do 135 wdechów na minutę. Częstotliwość bicia serca to od 200 do 500 razy na minutę. Chomiki żyją przeciętnie od 2 do 4 lat. Chomiki widzą bardzo nieostro, są dalekowidzami. Ponadto mają zasięg pola widzenia około 110º. Mają bardzo dobrze rozwinięty słuch, słyszą nie tylko te dźwięki co ludzie, ale również ultradźwięki. Dlatego też śpią ze złożonymi uszami. Najlepiej rozwiniętym zmysłem jest węch. Dzięki niemu chomiki się orientują w terenie, oznaczają rewir swoim zapachem w celach rozpoznawczych. Powonienie służy tym gryzoniom do wyczuwania obcych w swoim rejonie. Dlatego ludzie nie powinni używać perfum czy nowego mydła przed zetknięciem się z chomikiem. Zwierzęta te posiadają wąsy służące im do rozpoznawania swojego położenia, zwłaszcza w nocy. Torby policzkowe służą do chowania pożywienia, są one bardzo rozciągliwe, mogą pomieścić nawet do 20g pokarmu. Po bokach z obydwóch stron posiada chomik gruczoły zapachowe, dzięki którym oznacza on swój rewir. Chomik syryjski jest gryzoniem, co oznacza, że posiada stale rosnące i bez korzeni siekacze. Dzikie chomiki syryjskie mają złotobrązową górną część ciała (stąd ich nazwa systemowa), a dolną białą. Formy hodowlane mają wiele innych umaszczeń futra, jak na przykład ciemnobrązowe, czarne, a nawet srokate nie są rzadkością. Gryzonie hodowlane posiadają również różne długości futra. Wyróżnić tutaj należy chomiki długowłose, tak zwane angora, satynowe, krótkowłose oraz rex. Rozbudowany opis rodzajów futra u chomików syryjskich znajduje się

Przykładowe odmiany kolorystyczne chomika syryjskiego:
•chomik syryjski ubarwiony dziko(góra złotobrązowa, dół biały) jest bardzo witalny, jest również odporniejszy na choroby od pozostałych ras; samce są bardzo agresywne w stosunku do innych chomików
•chomik syryjski srokaty(barwy – dzika, beżowa, szara, czarna i brązowa i wiele innych, mogą posiadać różne kolory oczu) jest bardzo lękliwy i trudny do oswojenia; ponadto odznacza się dużą nerwowością, co powoduje, że bardzo trudne jest utrzymanie razem parki; jest nieco większy od pozostałych ras
•chomik syryjski satynowy(posiada sierść podobną do pluszu, jest ona jedwabiście błyszcząca, chomiki satynowe mogą posiadać sierść zarówno krótką jak i długą) jest raczej pokojowo nastawiony do osobników innych ras, natomiast wrogo do osobników tej samej rasy, szybko można zdobyć jego zaufanie
•chomik syryjski panda(w rzeczywistości panda jest również chomikiem srokatym ale nieco mniejszym, ma ubarwienie brązowe/czarne z białym, głowę ma brązową lub czarną, pręga grzbietowa ciągnie się przez całe plecy, reszta powinna być biała; najczęściej jednak pandą nazywamy również chomiki, które mają więcej kolorowych plam na futrze
•chomik syryjski angora(długa jedwabista sierść, różnorodne ubarwienie, futro jest bardzo miękkie i może osiągać długość nawet do 8 cm; futro samców jest zazwyczaj dłuższe niż u samiczek; samiczki często mają dłuższe futro tylko w tylnej części ciała, co tworzy tak jakby „spódniczkę”) jest bardzo łagodny również w stosunku do innych chomików; jest przyjaźniejszy i wierniejszy od innych ras; wymaga pielęgnacji grzebieniem z dużymi zębami, ponieważ futro się filcuje i mechaci

Rozmnażanie

Ciąża u chomików syryjskich trwa przeciętnie 16 dni. Po tym okresie samica rodzi przeciętnie 2 do 5 młodych. Ponieważ chomiki są bardzo płodne, możliwe jest nawet do 8 porodów rocznie, jednakże bardzo one wyniszczają samicę. Po około 38-40 dniach młode są już w pełni dorosłe i gotowe do rozrodu.

Odżywianie

Chomiki syryjskie żywią się przede wszystkim roślinami, świeżymi jak i suszonymi, liśćmi, korzeniami, owocami, orzechami i nasionami. W ich diecie ma również miejsce pokarm zwierzęcy. Chomiki żywią się owadami dorosłymi (w formie imago) i ich stadiami przejściowymi, jak poczwarki czy larwy. Nie pogardzą również ich jajeczkami. Chomiki mogą w środowisku naturalnym zjadać nawet małe ssaki.